فاصله هامهربانيت را از دلم پاك نميكنند،ثانيه هاراميشمارم تالحظه ديدار.

در میان برگ ها ی دفتر دوش به دوش باد با خاطراتی همسفربودم مثل دفتر شعر دیگر نای تحمل اسمت را ندارم دیوانه بازی های من در سردی عشق مرهم شد دیوانگی هم عالمی دارد که این راهم من ندارم

تا تویی در خاطرم ، با دیگران بیگانه ام / با خیالت همنشینم ، گوشه ای زندانی ام

نبودنت را با ساعت شنی اندازه گرفته ام ، یک صحرا گذشته است !

خبر کن ای ستاره یار مارا / که دریابد دل افگار مارا / خبر کن آن طبیب عاشقان را / تا که شربت دهد دل بیمار مارا .

حافظ از چشمان قشنگ تو غزل ساخت هرکس که تورا دید به چشمان تو دل باخت ، نقاش غزل تا که به چشمان تو پرداخت ، دیوانه شد از طرز نگاهت قلم انداخت

جهان چیزی شبیه موهای توست؛ سیاه و سرکش و پیچیده. خیال کن چه بی بختم من! که به نسیمی حتی، جهانم آشوب می شود .

خون که قرمزه رنگ عشقه اما اشک که بیرنگه درد عشقه . . .

میگن دل به دل راه داره ام هر وقت خواستم از دلم به دلت بیایم به دور برگردان رسیدم!!!

مقداری طناب در خانه هست می ایی تا باهم طناب بازی کنیم یا گره اش بزنم بر سقف؟

خواستن سهم تو بود و تو چه راحت از سهمت گذشتی و رفتی ...

ﺳﺮﺩ. . . ﺑﯽ ﺗﻮ ﺳﺮ ﺩﺭﺩ . . . ﺩﺭﺩ ﺳﺮ . . . ﺳﺮ ﺩﺭ ﮔﻢ . . . ﺳﺮ ﮔﯿﺠﻪ . . . ﺳﺮ ﺑﻪ ﻫﻮﺍ . . . ﭼﻘﺪﺭ"ﺳﺮ" ﺑﻪ ﺳﺮﻡ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎﯼ"ﺳﺮﺩ . . . ﺑﯽ تو !

چه زخم هایی بردلم خورد؛ تا یــــاد گرفـــتم… که هیــچ نـــــوازشی، بـــــــــی درد نیست . . .

آنـــقدر نـفس مـی کــشم … تـــا ، تمـــام شـود.. همـه ی آن “هـــوایــی” کـه ، ســـراغ ِ تـــو را مـی گــــیـرد …

شاید آرام تر میشدم فقط و فقط اگر میفهمیدی شعر هایم به همین راحتی که میخوانی نوشته نشده اند...

دل را مفت ندهیم بهر کسی ! دل باید بدهیم ، بهر دلی !